Na czym polega terapia integracji sensorycznej?

Terapia integracji sensorycznej (SI) to metoda stworzona przez amerykańską terapeutkę dr A. Jean Ayres, która polega na wspomaganiu rozwoju dziecka poprzez stymulację jego zmysłów. Na przestrzeni ostatnich lat zyskała ona na popularności w Polsce, głównie ze względu na swoją skuteczność w pracy z dziećmi z różnymi trudnościami rozwojowymi. W artykule przedstawimy, na czym polega terapia integracji sensorycznej, jakie korzyści niesie dla dzieci oraz kto powinien być specjalistą prowadzącym takie zajęcia.

Rozwój dziecka poprzez stymulację zmysłów

Integracja sensoryczna w Inowrocławiu opiera się na przekonaniu, że prawidłowe funkcjonowanie zmysłów jest kluczowe dla rozwoju dziecka i jego późniejszego funkcjonowania w dorosłym życiu. Dlatego celem terapii jest stworzenie odpowiednich warunków do nauki integracji zmysłowej. Podczas terapii dziecko ma możliwość eksperymentowania z różnymi bodźcami, takimi jak dźwięki, obrazy, dotyk czy ruch. Specjalista prowadzący zajęcia dobiera ćwiczenia indywidualnie dla każdego dziecka, biorąc pod uwagę jego potrzeby i możliwości. Terapia może odbywać się zarówno w grupie, jak i indywidualnie, w zależności od potrzeb dziecka.

Korzyści płynące z terapii integracji sensorycznej

Terapia SI może przynieść wiele korzyści dla dzieci. Przede wszystkim, poprzez stymulację zmysłów, pomaga rozwijać umiejętności motoryczne oraz koordynację ruchową. Ponadto, uczestniczące w terapii dzieci mogą poprawić koncentrację, naukę słuchania i mówienia, a także umiejętność radzenia sobie z emocjami. W przypadku dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, takimi jak autyzm czy ADHD, terapia SI może być jednym z elementów kompleksowej terapii, wspomagającej ich funkcjonowanie w życiu codziennym.

Kiedy warto rozważyć terapię integracji sensorycznej?

Terapia integracji sensorycznej jest szczególnie polecana dla dzieci, które mają trudności z koncentracją, rozwijaniem umiejętności motorycznych czy przetwarzaniem informacji. Może również być z powodzeniem stosowana u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, ADHD czy dzieci z opóźnieniem w rozwoju. Decyzję o podjęciu terapii należy jednak skonsultować z lekarzem lub specjalistą ds. rozwoju dziecka.